Μια δεξαμενή συλλογής λαδιού ή δοχείο συλλογής λαδιού είναι μια συσκευή που τοποθετείται στο σύστημα εξαερισμού εκκεντροφόρου/στροφαλοθαλάμου ενός αυτοκινήτου. Η εγκατάσταση μιας δεξαμενής συλλογής λαδιού (δοχείου) στοχεύει στη μείωση της ποσότητας των ατμών λαδιού που ανακυκλώνονται στην εισαγωγή του κινητήρα.
Θετικός αερισμός στροφαλοθαλάμου
Κατά την κανονική λειτουργία ενός κινητήρα αυτοκινήτου, ορισμένοι ατμοί από τον κύλινδρο περνούν από τους δακτυλίους εμβόλου και κατεβαίνουν στον στροφαλοθάλαμο. Χωρίς εξαερισμό, αυτό μπορεί να ασκήσει πίεση στον στροφαλοθάλαμο και να προκαλέσει προβλήματα όπως έλλειψη στεγανοποίησης δακτυλίου εμβόλου και κατεστραμμένες τσιμούχες λαδιού.
Για να αποφευχθεί αυτό, οι κατασκευαστές δημιούργησαν ένα σύστημα εξαερισμού στροφαλοθαλάμου. Αρχικά, αυτό ήταν συχνά μια πολύ βασική ρύθμιση όπου ένα φίλτρο τοποθετούνταν στην κορυφή του κελύφους του εκκεντροφόρου και η πίεση και οι ατμοί εξαερώνονταν στην ατμόσφαιρα. Αυτό θεωρήθηκε απαράδεκτο, καθώς επέτρεπε την εξαέρωση των αναθυμιάσεων και της ομίχλης λαδιού στην ατμόσφαιρα, η οποία προκαλούσε ρύπανση. Θα μπορούσε επίσης να προκαλέσει προβλήματα στους επιβάτες του αυτοκινήτου, καθώς θα μπορούσαν να εισέλθουν στο εσωτερικό του αυτοκινήτου, κάτι που ήταν συχνά δυσάρεστο.
Γύρω στο 1961 δημιουργήθηκε ένα νέο σχέδιο. Αυτό το σχέδιο δρομολογούσε τον εξαεριστήρα του στροφάλου στην εισαγωγή του αυτοκινήτου. Αυτό σήμαινε ότι οι ατμοί και η ομίχλη λαδιού μπορούσαν να καούν και να αποβληθούν από το αυτοκίνητο μέσω της εξάτμισης. Αυτό όχι μόνο ήταν πιο ευχάριστο για τους επιβάτες του αυτοκινήτου, αλλά σήμαινε επίσης ότι η ομίχλη λαδιού δεν απελευθερωνόταν στον αέρα ή στο δρόμο στην περίπτωση συστημάτων εξαερισμού με σωλήνες βύθισης.
Προβλήματα που προκαλούνται από τους αεραγωγούς στροφάλου εισαγωγής
Υπάρχουν δύο προβλήματα που μπορούν να προκληθούν από τη δρομολόγηση του εξαεριστήρα στροφάλου στο σύστημα εισαγωγής ενός κινητήρα.
Το κύριο πρόβλημα είναι η συσσώρευση λαδιού στο εσωτερικό των σωληνώσεων εισαγωγής και της πολλαπλής εισαγωγής. Κατά την κανονική λειτουργία ενός κινητήρα, η περίσσεια λαδιού και οι ατμοί λαδιού από το στροφαλοθάλαμο αφήνονται να εισέλθουν στο σύστημα εισαγωγής. Η ομίχλη λαδιού ψύχεται και στρώνεται στο εσωτερικό των σωληνώσεων εισαγωγής και της πολλαπλής εισαγωγής. Με την πάροδο του χρόνου, αυτό το στρώμα μπορεί να συσσωρευτεί και να συσσωρευτεί παχύρρευστη λάσπη.
Αυτό έχει επιδεινωθεί με την εισαγωγή του συστήματος ανακυκλοφορίας καυσαερίων (EGR) σε πιο σύγχρονα αυτοκίνητα. Οι ατμοί λαδιού μπορούν να αναμειχθούν με τα ανακυκλούμενα καυσαέρια και την αιθάλη, η οποία στη συνέχεια συσσωρεύεται στην πολλαπλή εισαγωγής και στις βαλβίδες κ.λπ. Αυτό το στρώμα με την πάροδο του χρόνου σκληραίνει και πυκνώνει επανειλημμένα. Στη συνέχεια, θα αρχίσει να φράζει το σώμα της πεταλούδας γκαζιού, τα πτερύγια στροβιλισμού ή ακόμα και τις βαλβίδες εισαγωγής σε κινητήρες άμεσου ψεκασμού.
Η συσσώρευση λάσπης μπορεί να προκαλέσει χαμηλότερη απόδοση λόγω της περιοριστικής επίδρασης που έχει στη ροή αέρα προς τον κινητήρα. Εάν η συσσώρευση γίνει υπερβολική στο σώμα της πεταλούδας γκαζιού, μπορεί να προκαλέσει κακή λειτουργία στο ρελαντί, καθώς μπορεί να μπλοκάρει τη ροή αέρα ενώ η πλάκα πεταλούδας είναι κλειστή.
Η τοποθέτηση μιας δεξαμενής συλλογής (δοχείου) θα μειώσει την ποσότητα ατμών λαδιού που φτάνουν στον σωλήνα εισαγωγής και στον θάλαμο καύσης. Χωρίς τους ατμούς λαδιού, η αιθάλη από τη βαλβίδα EGR δεν θα συσσωρευτεί τόσο πολύ στην εισαγωγή, κάτι που θα αποτρέψει την απόφραξη της εισαγωγής.